در یک مطالعه اخیر، منتشر شده در مرزها در نورولوژیمحققان ضخامت قشر مغز در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) را برای ارزیابی تغییرات ساختار مغز مربوط به خواب آلودگی بیش از حد در طول روز مرتبط با OSA بررسی کردند. این تیم از مورفومتری مبتنی بر سطح (SBM) برای شناسایی نازک شدن احتمالی قشر در جمعیتی از بیماران مرد میانسال استفاده کردند.
یژو لی و جینگ وانگ، نویسندگان ارشد این مطالعه، گزارش دادند که خواب آلودگی ذهنی در طول روز با کاهش ضخامت قشر مغز مرتبط است که به طور بالقوه منجر به اختلال شناختی می شود. محققان همچنین خاطرنشان کردند که نمره مقیاس خواب Epworth (ESS) ممکن است یک نشانگر بالینی عملکردی آسیب مغزی در بیماران مبتلا به OSA باشد.
خواب‌آلودگی در طول روز ممکن است نشان دهنده تخریب مغز در OSA باشد
بین آگوست 2020 و ژوئن 2021، محققان 61 بیمار مرد را از یک مرکز خواب که به تازگی OSA تشخیص داده شده بودند و بین 25 تا 60 سال سن داشتند، ثبت نام کردند. پلی سومنوگرافی و ارزیابی ساختاری MRI بر روی هر شرکت‌کننده انجام شد و از امتیاز ESS برای شناسایی بیماران مبتلا به خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز استفاده شد.
قابل ذکر است، در مقایسه با بیماران بدون خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، محققان دریافتند که ضخامت قشر مغز بیماران مبتلا به OSA و خواب آلودگی به طور قابل توجهی در لوب تمپورال چپ، لوب فرونتال، لوب جداری و شکنج دو طرفه قبل و بعد از مرکزی کاهش یافته است (pFWE<0.05).
علاوه بر این، محققان اشاره کردند که یک همبستگی قوی منفی بین مقادیر ضخامت قشر مغز و نمره ESS وجود دارد. امتیاز ESS از طریق تنظیمات برای سن، شاخص توده بدن، و شدت OSA به عنوان یک عامل پیش‌بینی‌کننده مستقل برای ضخامت قشر لوب تمپورال میانی چپ، گیجگاهی عرضی و قطب تمپورال باقی ماند.
در نتیجه، نویسندگان خلاصه کردند، این مطالعه شواهد روشنی از نازک شدن قشر مغز مرتبط با خواب آلودگی در طول روز در بیماران مرد OSA، با اثرات توزیع شده در زیر منطقه های مختلف لوب های فرونتال، جداری و گیجگاهی ارائه می دهد.
مطالب مرتبط: دکتر اوفر جاکوبوویتز در مورد ارتباط بین آپنه خواب و بیماری قلبی