در زیر خلاصه ای از “مرگ و میر یک ساله افراد مبتلا به HIV پس از پذیرش در بخش مراقبت های ویژه” منتشر شده توسط نیکلاس باکول است. کارولین سابینتانمای کانیتکار، مگی سیموندز، اوشانی دیسانایاکه، استفانی ریمر، آمیت آدلاخا، مارک لیپمن، سانجی باگانی، بانواری آگاروال، رابرت میلر.
عفونت‌های فرصت‌طلب و بیماری‌های بحرانی در میان افراد مبتلا به HIV (PWH) رایج است و خطر ابتلا و مرگ و میر آنها را پس از پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) افزایش می‌دهد. نتیجه گیری از اطلاعات اندک موجود در ادبیات در مورد میزان مرگ و میر قبل و بعد از خروج بیماران از بخش مراقبت های ویژه دشوار است. محققان در مورد تغییر الگوهای مرگ و میر یک ساله در بین PWH (بیش از 18 سال) که در بخش مراقبت های ویژه مرکز ارجاع HIV بین سال های 2000 تا 2019 بستری شده بودند، گزارش می دهند. مرگ و میر در 1 سال از تاریخ پذیرش شاخص ICU تا تاریخ تعیین شد. مرگ؛ پیگیری در روز 365 به درستی سانسور شد، اگر فرد در 1 سال زنده بماند، یا روز 7 پس از ترخیص از ICU، اگر فرد در هنگام ترخیص از بیمارستان زنده بود اما در پیگیری از دست داد. آزمون‌های Kruskal Wallis و Cochrane Armitage و آزمون‌های Kaplan-Meier و Log-rank برای بررسی تغییرات در ویژگی‌های پایه بین گروه‌ها برای هر سال تقویمی (2000-2003، 2004-2007، 2008-2011، 2012-2015، 20196-2012) استفاده شد. .
ارتباط با سال تقویمی (به عنوان یک متغیر کمکی پیوسته) با استفاده از تحلیل رگرسیون کاکس، قبل و بعد از تنظیم برای سن، جنس، نمره APACHE II، تعداد سلول‌های T CD4+، و زمان پس از تشخیص HIV در زمان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مشخص شد. 3 ماه بستری در ICU). در مجموع، 221 PWH در بخش مراقبت های ویژه بستری شدند (72٪ مرد، میانه [IQR] سن 45 [38-53] سال)، و 108 نفر از آنها ظرف یک سال فوت کردند (میانگین بقا: 349 روز، بقای تجمعی 1 ساله: 50٪). در مقایسه با پذیرفته‌شدگان در سال‌های قبل، پذیرفته‌شدگان در سال‌های بعد میانگین پذیرش APACHE II کمتری داشتند (به ترتیب ۲۹، ۲۵، ۱۷، ۱۴، ۱۳، پ<0.001)، مسن تر بودند (میانگین 40، 44، 44، 46، 49 سال، به ترتیب، پ0.03 =)، میانگین تعداد سلول های T CD4+ بالاتری داشتند (98، 52، 169، 212، 128 سلول در میلی متر مکعب، پ002/0 =)، درصد پایین‌تری با HIV پیشرفته (تعداد سلول‌های T CD4+ < 200 سلول در میلی‌متر مکعب و/یا ایدز در هنگام پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه؛ 95، 77، 66، 50، 66 درصد. پ0.01 =) و درصد بیشتری با HIV-RNA کمتر از 50 کپی در میلی لیتر (17، 34، 59، 46، 53 درصد) پ= 0.02).
میزان بقای تجمعی با افزایش سن بهبود یافت (پ= 0.001، آزمون log-rank)، و خطر مرگ در طول یک سال به ازای هر سال سن اضافی 9٪ کاهش یافت (نسبت خطر). [HR]: 0.89، 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87-0.93). پس از محاسبه عوامل مخدوش کننده، میزان کاهش مرگ و میر سالانه به 7% در هر سال کاهش یافت (HR تعدیل شده: 0.93 (95% CI: 0.89-0.98)). ICU یک سال پس از پذیرش در ICU شاهد کاهش میزان مرگ و میر بود. اگرچه تکثیر در سایر ICU ضروری است، نتایج بر اهمیت حصول اطمینان از اینکه PWH حتی پس از خروج از بیمارستان به مراقبت های مورد نیاز خود ادامه می دهد، تاکید می کند.
خلاصه CROI
The post تاثیر اچ آی وی بر مرگ و میر یک ساله پس از بستری شدن در ICU اولین بار در هفته نامه پزشک پدیدار شد.