در زیر خلاصه ای از “افزایش تغییرپذیری فشار پرفیوژن با بدتر شدن متعاقب عملکرد کلیه در بیماران بدحال با پایش فشار ورید مرکزی همراه است: یک مطالعه مشاهده ای گذشته نگر” منتشر شده در شماره نوامبر 2022 نارسایی کلیه توسط پنگ و همکاران
اخیراً فشار متوسط پرفیوژن (MPP) برای استفاده در مدیریت فردی فشار پرفیوژن بافتی در بیماران بدحال پیشنهاد شده است. آسیب اندام ممکن است با افزایش تنوع MPP (MPPV) مرتبط باشد. هدف آنها این بود که بدانند آیا سطوح بالاتر MPPV قبل از کاهش عملکرد کلیه در بیماران بدخیم است یا خیر. محققان اطلاعات پایگاه داده های MIMIC-IV و eICU-CRD را بررسی کردند. قرار گرفتن در معرض MPPV بود و با استفاده از ضریب تغییرات (CV) داده‌های MPP از 24 ساعت اول پس از پذیرش اولیه در بخش مراقبت‌های ویژه اندازه‌گیری شد.
کاهش عملکرد کلیه، همانطور که با ایجاد یا بدتر شدن آسیب حاد کلیه در 72 ساعت اول پذیرش در بخش مراقبت های ویژه اندازه گیری شد، پیامد اولیه بود. 8590 بیمار از پایگاه داده eICU-CRD و 6723 بیمار از پایگاه داده MIMIC-IV جمعیت مورد مطالعه را تشکیل می دادند. عملکرد کلیه در کل جمعیت مورد مطالعه به ترتیب 28.4% و 30.2% کاهش یافت. میانگین MPP-CV در بیماران با کاهش عملکرد کلیوی بالاتر بود (12.2٪ در مقابل 11.5٪ و 12.8٪ در مقابل 12.5٪)، پ<.001). افزایش MPP-CV با افزایش خطر نقطه پایانی اولیه در مدل‌های لجستیک چند متغیره کاملاً تنظیم شده (OR تنظیم شده در هر 1-SD، 1.08؛ 95٪ CI، 1.02-1.13 و OR تنظیم شده در هر 1-SD، 1.06؛ 95٪) مرتبط بود. CI، به ترتیب 1.00-1.12).
کسانی که تحت عمل جراحی قلب، سپسیس پزشکی و سایر روش‌ها قرار گرفتند، در مطالعات تلفیقی ناهمگنی را نشان دادند. هنگام نظارت بر علائم حیاتی با استفاده از یک مانیتور فشار وریدی مرکزی، بیماران تحت مراقبت ویژه دریافتند که افزایش میانگین تغییرپذیری فشار شریان ریوی (MPPV) با افزایش خطر کاهش نهایی عملکرد کلیه مرتبط است. خطر کاهش عملکرد کلیه ممکن است با ثابت نگه داشتن MPP کاهش یابد.
منبع: tandfonline.com/doi/full/10.1080/0886022X.2022.2120822