ما اخیراً با چندین متخصص در مدیریت سرطان کبدی پیشرفته (HCC) صحبت کردیم که هر کدام از تخصص‌های متفاوتی بودند تا دیدگاه‌های آنها را در مورد استفاده از بواسیزوماب در این زمینه دریافت کنیم. شواهد نشان می دهد که از نظر تاریخی، در تجویز دارو برای بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته، تردید وجود دارد، زیرا بواسیزوماب یک داروی نسبتاً تهاجمی است. با این حال، آخرین دستورالعمل‌های NCCN توصیه می‌کند که «ترکیب اتزولیزوماب به همراه بواسیزوماب گزینه درمانی سیستمیک خط اول دسته اول برای بیماران مبتلا به عملکرد کبدی Child Pugh A بر اساس بهبود قابل توجه بقا در کارآزمایی IMBrave150 است.» همچنین، آخرین دستورالعمل‌های ASCO بیان می‌کند که «اتزولیزوماب + بواسیزوماب (atezo + bev) ممکن است به عنوان درمان خط اول برای اکثر بیماران مبتلا به HCC پیشرفته، بیماری کبدی کلاس A Child-Pugh، وضعیت عملکرد گروه انکولوژی تعاونی شرقی (ECOG PS) ارائه شود. 0-1، و پیگیری واریس مری، در صورت وجود، طبق دستورالعمل های سازمانی.
در ادامه پاسخ‌های پزشکانی که با آنها صحبت کردیم در مورد اینکه آیا تردید در تجویز بواسیزوماب در بیماران مبتلا به HCC پیشرفته ضروری است و افرادی که از این جمعیت بیمار مراقبت می‌کنند باید در مورد نقش این دارو در ترکیب با آتزولیزوماب بدانند آورده شده است.
بسام استفان، دکتر – انکولوژیست
با بهینه‌سازی خوب، من فکر نمی‌کنم که تردید در تجویز بواسیزوماب موجه باشد. یکی از نگرانی های اصلی در مورد بواسیزوماب خطر خونریزی است، به ویژه در جمعیت سیروزی که در معرض خطر خونریزی واریس مری هستند. همه بیماران باید برای رد یا درمان واریس مری در صورت مشاهده آندوسکوپی فوقانی انجام دهند. کار با متخصصین کبد در این تیم می تواند برخی از نگرانی های مربوط به شروع بواسیزوماب با آتزولیزوماب را کاهش دهد. یادآوری این نکته مهم است که بیمارانی وجود دارند که ممکن است استفاده از بواسیزوماب در آنها منع مصرف داشته باشد و سایر درمان های خط اول را می توان جستجو کرد (به عنوان مثال، سورافنیب، لوناتینیب، یا دوروالوماب/ترمیلیموماب).
آمیت سینگال، MD، MS، FAASLD – متخصص کبد
بواسیزوماب در بیمارانی که به خوبی انتخاب شده اند به خوبی قابل تحمل است. به عنوان مثال، ما معمولاً برای ارزیابی خطر خونریزی قبل از شروع بواسیزوماب، آندوسکوپی فوقانی را سفارش می دهیم و افرادی که در معرض خطر خونریزی بیشتری هستند با داروهای جایگزین درمان می شوند. به طور کلی، نسبت خطر-فایده بواسیزوماب در ترکیب با آتزولیزوماب مطلوب است، که بر نقش آن به عنوان یک درمان خط اول ترجیحی در مرحله پیشرفته تاکید دارد.
نادین ابی جاوده، MD، FSIR، CCRP – رادیولوژیست مداخله ای
ریسک/منفعت باید در نظر گرفته شود. اگر اندیکاسیون دارد و بیمار منع مصرف ندارد، باید تجویز شود. نشان داده شده است که در ترکیب با اتزولیزوماب بقای کلی در بیماران مبتلا به HCC پیشرفته را بهبود می بخشد. نتایج IMbrave 150 برای خود صحبت می کند. از یک طرف، بواسیزوماب عواقبی دارد که خوش خیم نیستند، از جمله خونریزی و فشار خون. در رادیولوژی مداخله ای، بیماران تحت درمان با بواسیزوماب دارای عروق شکننده هستند که تشریح و خونریزی می کنند. بنابراین نباید به هر بیمار فقط به دلیل داشتن HCC داده شود. من به خصوص اگر زودهنگام داده شود نگران می شوم، زیرا با درمان های منطقه ای تداخل خواهد داشت.